Auckland

De afgelopen 3 dagen hebben in t teken gestaan van big city Auckland. Nadat we eerst onze studio hadden betrokken en kennis hadden gemaakt met de enorm gezellige eigenaren gingen we op weg naar het vliegveld om de camper in te leveren. Dat verliep allemaal lekker soepeltjes en vandaar namen we de skybus naar downtown Auckland en na alle rust in de natuur de afgelopen weken, voelde Auckland opeens als een grote chaos. Ik kreeg zelfs de neiging om op straat te gaan roepen "psssst... doe eens rustig allemaal"... pfff het was even een omslag! Auckland was wel echt een "stad stad" en niet van die zogenaamde steden zoals Queenstown enzo, wat wij eigenlijk meer grote dorpen vonden. Wat wel gelijk opviel was de hoeveelheid Aziaten. Als iemand me had gezegd dat ik in Shanghai liep, had ik dat ook wel geloofd. Verder draait zo'n beetje alles in Auckland om de Skytower en jawel hoor, ook hier kon je weer vanaf bungy jumpen. Ik weet niet wat het met die Kiwi's is, maar het lijkt alsof ze een extra adrenaline gen hebben en ze zijn dan vooral gek op hoogtes. Laat ik dat nou net niet zijn... wij besloten de avond rustig door te brengen en eens een filmpje te pakken "The great wall" in Imax 3D. Beetje belachelijke film, maar omdat hij zo enorm gaaf gemaakt is, toch fascinerend. Na de film namen we de ferry naar Devonport alwaar onze studio zich bevond. De ferry verbinding was perfect; binnen 6 minuutjes aan de andere kant van het water. Ideaal!
Voor de zondag stond een Whale and Dolphin safari op het programma. De kans om walvissen te zien was 50-50, dus ik stelde me er maar op in dat het niks ging worden, mochten we dan toch nog een walvis zien, dan was dat mooi meegenomen. Het weertje was perfect, 25 graden met hier en daar een wolkje. Heerlijk! Ware het niet dat je geregeld een flinke plens water over je heenkrijgt met daarbij een enorme wind, dan wordt het toch wel wat frisjes. De boot waarop we voeren was een catamaran, dus dat was erg leuk. De kapitein was nogal een grapjas, heb enorm moeten lachen om hem, vooral toen hij de veiligheidsregels ging uitleggen voor kinderen: children are not allowed to run aboard this catamaran, if they do run, they will have to wear a safety vest for the entire trip. Children are also not allowed to walk fast, since there is a thin line between running and walking fast ;-). So as I said, if we think children are running or walking too fast we will put a safety vest on them for the entire trip. We don't care about them crying, kicking and screaming about it and if they try to take it off, we'll duct-tape it on them. And we'll use enough duct-tape so they will wear it for about a week ;-). De boodschap was gelijk duidelijk haha. Verder kwamen er tussendoor de nodige grapjes over dat hij absoluut geen druk voelde om walvissen en dolfijnen te vinden, I mean look around you, all we can see is water as far as your eyes can reach and dolphins and whales happen to stay under water most of the time, so nooooo pressure at all... nu dacht ik eigenlijk dat ze wel vernuftige apparatuur zouden hebben om die beesten op te sporen, maar niks. Ze staan met drie man bovenop met een verrekijker te turen. Ze zoeken naar vogels en daar waar veel vogels actief zijn, dat betekent dan dat er voedsel te vinden is en daar heb je dan ook grote kans op walvissen en dolfijnen. Nou prima, vanaf dat moment was elke lullige vogel opeens hartstikke interessant, maar we moesten natuurlijk zoeken naar meerdere vogels.... en in de verte... ja, daar was wat beweging te zien, opeens wat borrels en.... jawel hoor, een spray van water boven de wateroppervlakte uit.... Een walvis!!! Snel werd de boot in de juiste richting gestuurd en jaaaa heel even kwam hij weer boven water. Zij kunnen zien aan de manier waarop hij boven water is geweest hoelang het ongeveer gaat duren voor hij zich weer laat zien. Dat zou zo'n 5 minuten zijn. De boot werd stilgelegd en dan is het goed om je heen kijken, want je weet natuurlijk niet precies waar die walvis naartoe gaat. Wachten, kijken, wachten, spannend hoor... niks te zien, althans voor ons. Die kapitein die zag alweer wat en begon de boot verder te sturen en jawel hoor, weer een puf lucht en daarna weer een klein duikje. Dit herhaalde zich nog een paar maal en toen was hij weg. Heel speciaal om te zien al was het enigszins ver weg, maar lang leve de zoomlens :-). Iedereen ging weer rustig zitten en onze kapitein ging proberen dolfijnen op te sporen. Heel even zagen we een groepje pinguins, maar dat was echt maar heel even, want zodra we in de buurt kwamen floep floep floep allemaal onder water en weg... Met de ogen geknipperd? Jammer dan you've missed it! verder op zoek naar die dolfijnen... En jawel hoor, niet lang erna zei onze kapitein dat hij twee groepen dolfijnen zag. Joh, twee nog wel! Iedereen dus weer in opperste paraatheid, maar wij zagen niks... pas toen we er al bijna bij in de buurt waren, zagen wij het ook eindelijk. Volgens de kapitein zouden de dolfijnen vanzelf naar ons toe komen en ja hoor het duurde niet lang of ze kwamen met de boot meezwemmen, over elkaar heenspringend, voor de boot uit, naast de boot, onder de boot door, geweldig leuk! Nu heb ik eigenlijk helemaal niks met dolfijnen, maar dit was toch wel heel erg leuk. Ik hoorde een jongetje tegen zijn vader zeggen "this is so cool, I think these are my new favourite animals"... dat snapte ik wel, ze bleven maar met de boot "spelen", echt geweldig om te zien. De kapitein deelde op n gegeven moment mede dat we gingen racen, nou, dat was helemaal fantastisch; behalve dat ik zelf de snelheid geweldig vond, gingen die dolfijnen gewoon keihard mee en probeerden de boot voor te blijven. Enig! Na deze race begonnen we langzaamaan aan de terugvaart. We zaten inmiddels al zo'n 3 uur op de boot. Nog een uurtje ongeveer en we zouden weer terug in de haven zijn. Aangezien het inmiddels goed fris was, besloten we de terugvaart lekker binnen te gaan zitten. Bij aankomst in de haven was het alweer 18u en besloten we een hapje te gaan eten. Genoeg keuze daar, dus we zochten een gezellige tent, tafeltje in de zon (onder het motto: nog zoveel mogelijk zon meepikken, want in NL gaat dat wel tegenvallen) en heerlijk genieten van een hapje en een drankje, nog namijmerend over ons walvis en dolfijnen avontuur.
Gisteren was onze laatste dag in Auckland, we besloten allereerst naar Ponsonby road te lopen. Superleuke buurt met allemaal trendy tentjes, gezellig sfeertje en aparte winkeltjes. Na hier gelunched te hebben, liepen we terug naar Queenstreet, want ik wilde natuurlijk wel nog iets van souveniertje scoren, maar mijn god... duuuurrrr... en heel veel echt lelijke krempel. Uiteindelijk 2 kiwi's gekocht. We hebben ze dan wel niet gezien, maar ja, als je naar Nieuw Zeeland gaat, koop je een kiwi ;-). We namen op tijd de ferry terug naar Devonport, want de mensen waarbij we logeerden wilden nog graag ene drinken met ons. Eerst keken we de zonsondergang en daarna sloten we gezellig bij hun aan op hun terras, waar we al snel bezoek kregen van de kat van de buren. Hartstikke lief beest, liet zich lekker aaien en duldde het zelfs om opgepakt te worden en op schoot gezet te worden. (Heerlijk, ik kijk al uit om onze eigen monsters weer te knuffelen). We hadden een enorm gezellige avond en de wijntjes vloeiden rijkelijk... Dus voor we het goed en wel doorhadden, was het al half 11! Oeps... en op dat moment moesten we nog pakken en de wekker zou al om 5 uur aflopen. Na emailadressen te hebben uitgewisseld, gingen we als een wervelwind de koffers pakken. Toen we eenmaal op bed ploften, waren we klaarwakker... hmmm... niet zo handig, dus na een hele korte nacht zitten we nu nogal moe en suf in het vliegtuig naar Sydney... Op naar de laatste bestemming van deze reis!