Van Bali naar Java en terug
Door: Lydia
Blijf op de hoogte en volg Lydia
16 Juni 2015 | Indonesië, Naisano Dua
Op vrijdag gingen Moes en ik een dagje met de moeders erop uit, dus na t ontbijt werd het een emotioneel afscheid van de eerste vrienden. De traantjes werden gedroogd en FF later zaten we alweer fix und fertig in de taxi. We hadden de tempels titra empul en kanung kawi op t programma staan. De eerste die we bezochten (kanung kawi) lag prachtig gesitueerd in een dal. Via een trapje of 300 daalden we af. In de rotsen waren graven uitgehouwen, wat een zeer indrukwekkend plaatje opleverde.
De tweede tempel was titra empul. Hier ontspringt een bron die als heilig wordt gezien. Met kleren en al kun je je onderdompelen. Wij hielden t maar op voetjes en handjes koelen. Daar waar de bron ontspringt hadden ze n soort van ommuurde vijver gemaakt. In t water zag je luchtbellen ontstaan en door de verschillende kleuren (blauw en groen) en t mos, algen en zand, kreeg het geheel een buitenaards tintje.
Aan het einde van de dag werden er nog wat souvenirs gekocht en moe maar voldaan kwamen we in de avond weer bij de villa aan.
Op zaterdag zouden de laatsten terug naar huis vliegen. Jacob vertrok na het ontbijt naar de Gilli islands en wij zouden 's avonds doorvliegen naar Java. We konden gelukkig nog de hele dag vd villa gebruik maken, dus we namen het er allemaal nog van. Om half 5 vertrokken we allemaal gezamenlijk naar het vliegveld. Dat was maar weer eens een hele toer... Wederom stervensdruk op de weg. Als in 1 ding niet ga missen....... Op het vliegveld namen we weer afscheid (met jawel, alweer tranen... Ik ben geen bridezilla geweest, maar een cryzilla ;-)). De vlucht duurde maar een uurtje, dus voordat we t wisten zetten we alweer voet aan land. Het werd al snel duidelijk dat Java qua verkeer net zo druk, zoniet drukker was, maar ze hebben er betere wegen, dus het schiet net wat beter op allemaal.
Ons hotel lag vlakbij Malioboro, een straat bezaaid met winkeltjes en eetkraampjes. Het is op Java allemaal nog wat authentieker dan op Bali, dus hier hadden we meer het Indonesië gevoel. Als eerste hoogtepunt op Java bezochten we de Prambanan. (Achteraf gezien hét hoogtepunt). We namen een taxi en liegen ons afzetten bij de ingang. Je komt binnen in een soort van heel groot park. Behalve de Prambanan liggen er nog enkele tempels, maar die zijn niet echt de moeite waard. Zodra je begint te lopen zie je vanachter de bomen de "torens" van de Prambanan al opdoemen. Dit was een zeer indrukwekkend schouwspel! Het is moeilijk uit te leggen en ook heel moeilijk op foto vast te leggen hoe majestueus dit was. Je blijft ook maar foto's maken om er toch elke keer weer achter te komen "nee, het komt niet over"...
De volgende dag bleven we in Jogjakarta, hier bezochten we het Kraton, paleis vd sultan, waterpaleis en ondergrondse moskee. Wat kan ik ervan zeggen??? Het is zeer duidelijk niet zoals op de foto's... Allemaal erg onderkomen, vooral het waterpaleis... Daar stond überhaupt bijna geen water meer in en voor de rest kon het een goeie lik verf gebruiken... Jammer.
Voor de laatste dag hadden we een chauffeur geregeld en stond de Borobudur en de Merapi vulkaan nog op t programma. De Borobudur is een enorm complex, maar lang niet zo indrukwekkend als de Prambanan. Bij de Borobudur werden we oom constant lastig gevallen om vragen te beantwoorden of om op de foto te gaan. Ze doen het op een vervelende en pusherige manier en laten je ook niet met rust. Wil je een foto maken, staat er iemand aan je te trekken of gaat er iemand gewoon voor je camera staan. Echt mega irritant, waardoor ik er niet echt van heb genoten. Onze chauffeur stopte langs de weg nog bij een kleinere tempel waar ook nog een gedeelte van boedisten bij lag. Dit was een verademing! Een ware oase van rust en ook nog eens heel erg mooi. Na deze welkome afwisseling, reden we door naar de Merapi vulkaan. Eenmaal bovenaan aangekomen huur je een jeep met chauffeur en gaat de weg al hobbelend, hortend en stotend verder. Het begon heel erg leuk, totdat we aankwamen op t hoogst bereikbare punt en in no time stonden er alweer 100den studenten om ons heen, je kon geen stap verzetten, echt mega irritant. Het liefst was ik gaan gillen... Grrr... Gelukkig was de rest vd rit heel rustig en konden we zowaar genieten van de omgeving. Tegen 5 uur kwamen we terug bij het startpunt en konden we aan de terugreis beginnen. Oh... Bijna vergeten... De chauffeur die we hadden was een "hahaha-ik-lach-om-alles" chauffeur... Het begon al met "ah today cloudy hahaha", " so first we go to Borobudur hahaha", "your name is Mostafa? You muslim? Hahaha", " oh you see, little raindrops hahaha"... En dat een hele dag lang... Is best vermoeiend!
Al met al was het leuk om gezien te hebben, maar ik zou er geen 2e keer meer terug gaan. 's Avonds in het hotel boekten we ons nog een mooi hotel op Bali waar we nog een paar dagen zouden gaan Honeymoonen, even rust na alle hectiek!
-
16 Juni 2015 - 08:43
Rob:
Lydia en Mostafa, leuk om jullie verhalen te lezen. proficiat met jullie trouwen. Een mooi stel! Wij wensen jullie nog heel veel plezier op Bali, geniet ervan! Groeten, Rob en Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley