Bijna thuis.... en enkele losse anekdotes

Hallo lieve allemaal,

Ja hoor, het is zover... snikkerdesnik... we zijn begonnen met de terugreis :-(. Vandaag vanuit het enorm hete Tamarindo vertrokken richting San Jose, alwaar het regenseizoen is begonnen. Flinke plensbuien onderweg gehad en bij aankomst in San Jose maar snel een lange broek aangetrokken (kunnen we al langzaam wennen aan NL).
De afgelopen dagen in Tamarindo hebben we niks gedaan, lekker relaxen aan het zwembad en 2 boeken uitgelezen. Het was echter zo HEET, dat we op een gegeven moment blij waren met een bewolkte dag... pfff... zelden de zon zo erg voelen branden! Maar ja, helaas, aan alles komt een eind, morgen moeten we toch echt in het vliegtuig stappen. Kan iemand aub zorgen voor warme temperaturen in NL??? PLEASE???

Nou, voor de liefhebbers heb ik nog wat fotootjes toegevoegd van de overheerlijke gerechten waarvan we hier hebben mogen genieten. Oh, oh, oh, wat was het lekker! En verder volgen hieronder nog enkele losse anekdotes die we vergeten waren... Enjoy.

1. De druipende koffer...
Er gaat op vakantie ook wel eens iets mis... Na een dik uur flink rammelen en shaken in de Jeep om bij ons hotel in Monteverde te komen, deed ik in het hotel nietsvermoedend mijn koffer open. HUH? Wat zijn dat voor gekke vlekjes in de bovenkant van mijn koffer?? Al snel bleek dat die vlekjes de minste van mijn "problemen" waren, toen ik verder keek dan mijn neus lang was, zag ik dat er een of andere smurrie over mijn broeken heen zat?! Ik hoopte nog dat het de douchegel zou zijn, maar nee hoor, natuurlijk was de fles aftersun (met verzorgende olie....) gaan lekken. Deze had ik nog helemaal in plastic gewikkeld, maar door het eeuwige gehots en geklots in die Jeep, was dat losgeraakt. Maar gelijk zo goed en kwaad als het ging de broeken uitgewassen en te drogen opgehangen (vlekken zijn er overigens niet helemaal uitgegaan...grr...). Toen ik later op de avond mijn toilettas openmaakte, bleek die ook helemaal blank te staan met een of ander goedje... En jawel hoor... de fles haarpuntenolie was gaan lekken en helemaal, tot op de laatste druppel leeggelopen. Alles eruit gehaald en 1 voor 1 afgewassen... Behalve dat ik lichtelijk geirriteerd was, heb ik er de rest van de vakantie ook bijgelopen met een baal stro op de kop...

2. De weg die weg was...
Toen we rammelend weer weggingen uit Monteverde om richting Tamarindo te gaan, kwamen we na een flink stuk door de bergen rijden eindelijk onderaan in een dorpje aan. Hehe, eindelijk weer een beetje asfalt, wat een luxe! Het was alleen van korte duur, want ff later stond alles stil. Hmmm? Vreemd? Dan maar aansluiten en wachten, zal zo wel weer gaan rijden... Tomtiedom... tomtiedom... De eerste auto's gingen al draaien, maar ja, waar willen ze naar toe? Er is hier verder niks... Een ander stel toeristen sprak ons aan en vertelden dat de weg opengebroken was en dat er nu nog asfalt gestort zou moeten worden. Oei... daar is geen doorkomen aan. Er zou ergens een doorgang zijn naar een andere weg... Euh? En waar dan? Wij ook maar omdraaien, zoeken, niks te zien, er was echt maar 1 weg en dat was deze... en nu dan? Maar weer teruggedraaid en voor ons zagen we een Tico druk gebaren naar iemand in een Jeep en wijzen naar een stuk weg achter de huisjes door. Wij vragen, hoe we daar kwamen en hij zei ons dat we maar snel de andere Jeep moesten volgen. Nou, zo gezegd, zo gedaan. We gingen een of ander steegje in (het leek alsof we bij iemand de tuin in reden), maar hier was echt geen weg... De Jeep voor ons draaide de rivier in?! EUH??? Is dit ECHT de bedoeling. Iets verderop in de rivier was een enorm steil hellinkje en jawel hoor, ik vreesde 't al... we moesten dat hellinkje op. De Jeep voor ons was een ECHTE Jeep, wij hebben een dinky toy... een Daihatsu Bego... ehm... Moes, kan die bak van ons dat ook? M: "Tuuuurlijk, daar issie toch Jeep voor!" L: "Ohw my god, dit ga je niet menen...?!?!?!" Nou, aanloopje genomen en jawel hoor, daar gingen we, hoppaaaaa... wonder boven wonder zijn we zonder kleerscheuren boven gekomen, alleen de nummerplaat stond nu horizontaal... hahaha... Moes vond het prachtig! Toen we bovenop stonden bleek er inderdaad een weg te lopen en jawel hoor, de IGO! herkende deze weg zelfs en hup, we waren weer op weg!

3. Hoe een leguaan in een struik springt...
Oververhit lag ik sloom wat in het water te hangen in ons hotel in Tamarindo, op een gegeven moment zie ik voor me op een muurtje en grote groene leguaan. Toen ik wat dichter in de buurt kwam, begon hij al te rennen "ja,ja, rustig maar, ik doe je niks".. dus ik bleef maar staan en wat gebeurt er??? Hij SPRINGT hop een cm of 30 omhoog een struik in?!?! Ik wist helemaal niet dat die beesten konden springen. Ik zie een hoop gerammel in die struik en opeens komt zijn hoofdje helemaal bovenin tussen de gele bloemen tevoorschijn. Ik dacht "och, wat grappig, hij gaat daar zitten zonnen" maar niks hoor, hij vrat de mooie gele bloemen uit de struik?! Een dag later kwam ik er overigens achter dat ze blijkbaar gek zijn op bloemen, want een ander exemplaar ging op zijn achterpoten staan om rose bloemen uit een struik te vreten... Daar gaat de mooi aangeplantte tuin...

Nou, adios, abrazos y PURA VIDA!!!