We maken wat mee hier!!!!!

Ni hao!

Voordat ik begin te tikken bied ik al excuses aan voor eventuele typefouten. We hebben nl. Net een hele kan zelfgemaakte pruimenlikeur weggewerkt... Hik hik hik, maar wel lekker!

Nou, even terug in de tijd. Het laatste dat jullie weten is dat we in Lijiang zaten, daar zijn we inmiddels vertrokken. Weer ruim op tijd stond onze transfer klaar. We zouden op weg gaan naar Dali. Leek op de kaart een ritje van max. een uur, maar we waren natuurlijk even vergeten dat China toch ietwat groter is dan Nederland.... ;-). Na ongeveer een dik uur rijden stopten we bij een Tibetaans klooster (in Yifeng als we ons niet vergissen)... Hartstikke leuk, maar de gids had er aardig de pas in, dus we konden er eigenlijk niet echt van genieten... Hmmm... Achteraf bleek dat onze volgende gids al 'n uur op ons stond te wachten. Bij de volgende stop kwam er een giechelend, Chinees meisje in trditionele Bai kleding op onze auto afgelopen "helloooooo I am Linda, your tourguide"! Nou prima, wisseling van de wacht. Linda bracht ons naar het Shibaoshan klooster. Voordat we het klooster gingen bezoeken zei ze "first we eat". Goed idee, want ik had alweer honger! Alleen had ik niet verwacht wat er ging volgen.... Ze nam ons mee een of ander "hokje" in en zei tegen ons "you choose".... Tsja, daar sta je dan... Je kijkt naar een 15-tal bakjes waar je niks, maar dan ook echt niks van herkent.... Ik was in mijn hoofd aan het proberen te analyseren wat het eventueel zou kunnen zijn, toen ze zei "choose, choose"... Ja, rustig, laat me effe kijken, ik herken echt niks joh! Maar op dat moment wees Moes al iets aan... Een soort van sperziebonen, maar dan 4x zo lang?!?!?! Ik dacht nog "huh? Waarom dat?" maar de kokkin begin al gretig in het bakje te graaien en daar deed ze voor de fun nog wat dikke tuinbonen (?) bij. Toen moesten we nog iets kiezen.... Dat werden paddestoelen, vraag me niet welke soort, maar ze hadden lange bruine steeltjes met gele hoedjes... Daarbij kozen we voor beef. Ik dacht dat we wel klaar waren, maar ben je gek... Ze wees op een aantal bakjes met iets van sla of kool??? in waar we ook nog iets van moesten kiezen, dat heb ik haar maat laten kiezen. Het duurde op zich brst lang voordat het klaar was en toen het op tafel werd gezet rook het me toch een potje raar.... Ik dacht "dit wordt he-le-maal niks"... Maar goed, we hadden het besteld dus met mijn vriendelijkste glimlach graaide ik met mijn stokjes in het bordje beef-prut. (Onze gids helemaal verbaasd dat wij echt weten hoe we met stokjes moeten eten). Ik stak de eerste hap in mijn mond en..... Lekker!!!!! Hmmmm, jummie! Ook de rare sperziebonen bleken verrukkelijk! Toen we klaar waren gingen we het klooster dan eindelijk bezoeken en ik kan jullie vertellen: in 1 woord PRACHTIG! Wel een hele klim! (Carla: de trappen bij Snowworld zijn hierbij kinderspel!!!!)
Onze gids had zelf nogal moeite met de trappen, dus ze vroeg ook al heel snel of ik soms elke dag zou sporten? Tsja, nee, dat valt nou ook wel weer mee, maar ik sport wel ja ;-)
Na het klooster bezocht te hebben reden we nog een stuk door naar wat heiligheden in een soort van grotachtig stuk, waar geen foto's gemaakt mochten worden. Ook hier weer trappen lopen (onze conditie kan er alleen maar op vooruit gaan!). De laatste "grot" waar we aan kwamen had een beetje een vreemd beeld.... Geen Buddha of iets dergelijks maar een vagina in steen uitgehouwen.... Ja jaaaaa.... Rare monniken! Daarna ging de reis verder naar Dali, dat was me nogal een trip... Pfff... Alles bij elkaar om 9 uur in de ochtend vertrokken en 's avonds tegen 6 in Dali aan gekomen. Na ingechecked te zijn, besloten we ons even op te frissen en gelijk wat te gaan eten. We gingen naar een soort van Chinese fastfood keten en bestelden een flinke kom rijst met beef en een flinke kom rijst met kip. Smaakte prima. Daarna Dali verkennen. Gezellig, maar Lijiang was vele malen gezelliger. Wel mooie poorten hier om het oude gedeelte in te komen, zeker in het donker (foto's zal ik later plaatsen). Hier wel meer Chinese eetkraampjes: iemand zin in een lekkere kikker? Of andere onverklaarbare beesten? Terwijl we gezellig door de straten slenterden kwamen er 2 jongens op ons af "hellooooo doe joe spieke Chinese?"... Nou nee. "ehm... We laike picture" ja joh prima, geef het fototoestel maar hier! "no, no, picture wiz joe!" ooohhh... Hahahahahahahaaaa.. Ja joh, doe eens gek, dus wij vrolijk lachend op de foto! Toen wilde de andere natuurlijk ook, dus hop, weer ons gezelligste gezicht op gezet. Na het foto-avontuur nog wat rond geslenterd (wat is alles overigens ongelooflijk goedkoop!!!!!) en toen ons bedje maar opgezocht.

Vanochtend wilden we met de kabelbaan de berg op. Deze zou je naar 4000 meter brengen. Hartstikke leuk, dat leek ons wel wat, dus wandelschoenen aan en hop, op pad. Waar naartoe???? In ons boek stond dat we ten noorden van de west-poort de stoeltjeslift moesten pakken, maar deze zagen we nergens (en bleek achteraf buiten gebruik). Hier en daar gevraagd, maar aangezien bijna niemand Engels spreekt toch enigszins een probleem... Op een gegeven moment kwamen we aan op een druk punt waar iemand vroeg "cabe carrr???" JA, daar willen we inderdaad naartoe! Voor 20 yuan (we snappen inmiddels precies hoe ze de getallen met hun handen aangeven) wilde hij ons wel brengen met zijn soort van tuk-tuk. Eerst stopte hij bij de ticketoffice. Joh, daar waren we pal voorbij gelopen, maar niks gezien?!??!?! Nou, die tuk-tuk was lachen, gieren, brullen! Het rammelde aan alle kanten en toen hij de berg op moest dacht ik "zal ik even helpen duwen?" maar goed, zonder problemen op plaats van bestemming aan gekomen! Ik moest plassen en zowaar daar was een wc. Ik liep naar binnen, zag er nog schoon uit ook en toen.... Bleek het zo'n echte Chinese wc zonder deurtjes te zijn... Dus hangen boven een sleuf en laten lopen... Gelukkig was er niemand binnen. Ik moest mega, dus snel die broek omlaag en dan maar hopen dat er niet net een hele buslading Chineesjes naar binnen komt. Ik kan jullie vertellen je gaat toch rare fratsen uithalen om zo snel mogelijk te plassen ;-) maar goed, ik had geluk! Met de kabelbaan gingen we naar boven. Normaal stroomt er overal water en zijn er hier en daar watervallen, maar helaas, het was zo droog, bijna geen water gezien. Bovenin de berg kun je nog een wandeling maken van een kilometer of 12. Aangezien we al heel wat trappen hadden moeten overwinnen (echt heavy en ik ben echt wel wat trappen gewend) twijfelden we of we wel verder moesten lopen. Zou het bikkelen worden? Maar wat bleek? Er is een pad aangelegd langs de bergwanden! Prachtig gewoon! Die twaalf kilometer bleken een eitje! Alleen kreeg ik tussendoor natuurlijk weer honger... Hmm... Niet echt iets bij ons.... (ja,ja, niet slim, we weten het!) we besloten door te lopen tot de "dragon pool" (die overigens afgesloten was). Zou er daar niks zijn, dan zouden we terug lopen. We komen daar aan en zien eigenlijk alleen maar bouwvakkers, maar zowaar ook een kraampje waar je iets kon kopen. Mijn oog viel op "koekjes" die ik kende uit Japan, maar er stonden ook bakken met noodles. Tsja, ik kon wel noodles gaan kopen, maar dan had ik ook heet water nodig. Natuurlijk sprak daar ook niemand Engels, maar al snel werd ons duidelijk dat ze heet water hadden. We moesten iemand volgen tussen de bouwkeetjes door, daar kregen we een kan kokend water en stond er zelfs een tafel met bankjes. (niet teveel om je heen kijken!) met smaak slurpten we onze noodles naar binnen. De koekjes namen we ook mee en we vervolgden onze weg. Wat een prachtige route zeg! Zeker aan te raden!!!! Zowiezo omdat je over een aangelegd pad loopt. Tussendoor kwamen we een paar Chinese meisjes tegen die vroegen "helloooo?! Doe joe spieke Chinese?" Nou, nog steeds niet nee, maar willen jullie een foto?" we woude laike picture wiz joe!" "But of course no problem, laat maar komen" hahahahahaaaaa Na 12 km besloten we de trappen omlaag te nemen om zo weer uit te komen in het oude gedeelte van Dali. Nou ik kan jullie vertellen als je 4000meter omlaag moet over zigzaggende trappen dan is dat op een gegeven moment ook vermoeiend! Je benen moeten voortdurend in de "rem"... Dat ga je echt wel voelen in je kuiten! Maar desalniettemin... Fantastisch. Beneden kwamen we aan bij "tv city" soort van Aalsmeer op zijn Chinees ofzo en onder het motto "nu we er toch zijn...." gingen we ook daar naar binnen. Helaas begon het behoorlijk te plenzen en gingen ze bijna dicht, maar ach, dat ook eens gezien, is toch allemaal goedkoop hier! Aangezien onze voetjes het daarna echt niet meer deden (en onze benen ook niet!) namen we een taxi terug naar de West poort. Daar namen we de kortste weg terug naar het hotel om even op te frissen en daarna nog iets te gaan eten. We belandden in een soort van cafeetje dat behalve Chinese gerechten ook Westerse gerechten op de kaart had staan. We bestelden kip met cashews (man wat een heerlijke smaak) en een pizza (beduidend minder lekker). Ik eet me hier overigens helemaal gek in de bamboe! Wat is dat lekker zeg. Niet die rare, gele, matsjige bamboescheuten die we bij ons hebben, maat lekkere, knapperige, groene stukken. Jummiiiieeee! Als afzakkertje bestelden we een kannetje eigengemaakte pruimenlikeur... Hik hik, die hakt erin hoor!
Morgen willen we naar de 3 pagodas gaan. Eens kijken of dat ook weer gaat lukken! Tot nu toe valt het ons reuze mee. Iedereen is eigenlijk wel behulpzaam en vriendelijk! Hadden we niet zo verwacht. Ook al praat vrijwel niemand engels, dan nog willen ze je wel helpen en met gebarentaal kom je er wel oh ja en je niet druk maken, gewoon vriendelijk glimlachen, nog eens uitbeelden en nog eens en dan nog eens vriendelijk glimlachen en op een gegeven moment dan snappen ze wel wat je bedoelt! Wij zeggen "toppie hier!"

Nou lieve allemaal, slaap lekker en tot snel!
Lydia & Mostafa

@Germaine: zeg maar tegen mams dat ik hier al zeker 0 vingerhoedjes heb gezien.... Gaat 'm geloof ik niet worden...
@Gwenda & co: die vogelgriep hadden we ook al iets van gehoord schijnt in Shanghai te zijn? Verder bedankt voor de leuke reacties!
@Mirjam van VNC Travel Asia: bedankt voor de goeie tips qua hotels. Tot nu toe een feestje en ook de gidsen en chauffeurs zijn allemaal goed geregeld! Hopelijk verloopt de rest van de reis ook zo vlekkeloos!
@Carla: je moet die trappen hier eens zien zeg.... Die zouden we echt niet kunnen oprennen zoals we dat in Snowworld doen...
@Tanja: tadaaaa hier is weer een reisverslagje. Hopelijk heeft je kopje koffie erbij gesmaakt ;-) oh ja en Yak is een soort rund...
@Nathalie: houd maar vast een avondje vrij, hebben zooooveel te vertellen!