3 pagodes, dagje reizen en let's get sticky!

Hallo allemaal,

Hier zijn we weer! We lieten jullie vorige keer weten dat we in Dali de 3 pagodes wilden bezoeken, nou, zo gezegd, zo gedaan! We liepen naar de west gate en namen daar een taxi (na al het lopen wilden we ditmaal onze voetjes een beetje sparen). In eerste instantie snapte de taxichauffeur niet waar we naartoe wilden, maar na nog een keer herhalen en de foto op zijn taxi aan te wijzen, kwamen we dan toch op de juiste plaats aan. Buiten de poorten werden we overspoeld met kraampjes die allerlei soorten souvenirs en fruit verkochten. Gelukkig waren de mensen ook hier niet te opdringerig. Lichtjes zwaaien met je hand, vriendelijke lach erbij en vriendelijk zeggen "no thank you" is voor hun genoeg, dan laten ze je verder met rust. Binnen de poorten werden we omver gelopen door de diverse Chinese toeristengroepen... Oef... De ene gids schreeuwde nog harder door haar microfoontje dan de andere, maar gelukkig namen ze bijna allemaal het "busje" dat over het terrein rond reed. Wij zetten de pas erin en zagen als eerste de indrukwekkende 3 pagodes! De grootste (69 meter hoog als we ons niet vergissen) wordt geflankeerd door 2 kleinere (scheve) pagodes. Het was grappig om te zien dat de meeste Chineesjes echt mega gaan poseren voor een foto, al begrijpen we sommige poses niet helemaal. Ik bedacht er namen bij als "the falling bird" pose of "ik moet plassen, maar er is geen wc" pose en de pose die we geregeld terug zien komen is de "one day I'll fly away" pose ;-). Ja, ja, we blijven lachen met die Chineesjes. Maar even terug naar de pagodes. Na hier natuurlijk zelf ook de nodige foto's van gemaakt te hebben, liepen we verder naar het tempelcomplex dat erachter lag en jullie raden het al... Ook hier weer trappen lopen! Dus met de spierpijn nog in de benen van de dagen ervoor, gingen we weer op pad. In het tempelcomplex heerste een enorme rust. Ondanks de drukte, hing er een serene sfeer. Elk gebouw dat we instapten, werden we opnieuw verrast door prachtige gouden buddhabeelden, schilderingen, maar ook hier en daar de nodige souvenirs. Steeds als we dachten "dit is het laatste gebouw", bleek er toch stiekem nog een te volgen. Hoe hoger we kwamen, hoe minder toeristen, maar het was dan ook weer een aardige wandeling! Persoonlijk vond ik de vijver met de 9 draken het mooist. Jammer dat de fontein uitgeschakeld was, maar dan nog was het zeer de moeite waard! Na enkele uurtjes rondgedoold te hebben, besloten we terug te gaan naar Dali. Hier kochten we enkele souveniertjes, aten we nog iets en gingen toen terug naar het hotel om het koffer weer in te pakken, omdat de dag erna de trip verder zou gaan richting Kunming om daar later op de dag de vlucht naar Guilin te nemen. Op zich zag ik een beetje op tegen deze lange reisdag, maar dit bleek reuze mee vallen!
Linda (onze gids) pikte ons op om 7.20u. We werden naar het busstation in Dali gebracht, alwaar we plaats namen in een touringcar. We werden voorzien van een flesje water en nadat onze kaartjes waren gecontroleerd nam Linda afscheid. Aangezien de wekker al om 6 uur was afgelopen leek het mij een goed plan om de ogen nog even dicht te doen, zo zouden de 4 a 5 uur reistijd wellicht ook sneller verlopen. Uiteindelijk kwamen we al na 4 uurtjes in Kunming aan, waar een overijverige Yoshua ons op stond te wachten. Hij overstelpte ons met vragen en kon maar niet begrijpen waarom we meteen door wilden vliegen naar Guilin.... Tsja, als je 3 weken vakantie hebt, dan zul je toch keuzes moeten maken! Yoshua nam ons eerst mee om iets te eten, hij bestelde wat dingen voor ons (we laten ons graag verassen) en behalve een of ander couscous-achtig goedje in een smaakloze saus, was ook dit weer een heerlijke maaltijd. Vooral de beef die hij voor ons had besteld was erg smakelijk. Yoshua raadde ons overigens aan om maar geen gevogelte meer te eten ivm de vogelgriep. Blijkbaar is het zich aan het verspreiden, maar goed, dat advies gaan we zeker volgen. Omdat we nog tijd over hadden alvorens naar het vliegveld te gaan besloten we een theeceremonie te doen. Wat was dit leuk zeg! Het theemeisje sprak ook nog eens super goed Engels, dus alles heel goed te volgen. We kregen echter zoveel thee te proeven, dat het niet lang duurde voordat er weer een wc opgezocht moest worden. Aangezien het een heel net theehuis was, verwachtte ik dan ook wc's met deurtjes.... Hmmmm... Ze hadden inderdaad deurtjes, maar die waren half doorzichtig en half matglas, waardoor je nog steeds zo goed als "open en bloot" gehurkt zat. Ach ja, als je moet, dan moet je, maar ik blijf het raar vinden! Na de theeceremonie moesten we gelijk door naar het vliegveld. Yoshua liep mee tot aan de douane en nam daar afscheid. De vlucht naar Guilin duurde maar 1,5 uur, maar toen we daar aankwamen, leek het alsof we in een ander land terecht waren gekomen.... Hartstikke warm, een hele hoge luchtvochtigheid en overal, maar dan ook echt overal kitscherige flikkerlampjes in de meest afgrijselijke kleurtjes.... Onze gids en chauffeur stonden ons alweer netjes op te wachten (perfect om zo te reizen!!!!) om ons naar ons volgende hotel te brengen. Het hotel lag vlakbij een shopping area, maar oh my god, ook hier een grote kermiskraam aan lampjes. We hebben er even rond gelopen, maar aangezien we best moe waren van deze lange reisdag en inmiddels zó plakkerig waren van de luchtvochtigheid, besloten we terug te keren naar ons hotel en vroeg ons bedje in te duiken.
Om half 9 vanochtend werden we weer opgehaald en zouden we wellicht een van de hoogtepunten van deze reis gaan beleven: de boottocht door het Karstgebergte! Na een dik half uur kwamen we bij de opstapplaats aan. We waren vroeg en kregen mooie plaatsen op de boot. Op het moment dat we zouden gaan varen, zouden we bovenop het dek mogen gaan staan. Na een minuut of 10 werd er een ander koppel bij ons aan tafel geplaatst. Ze bleken spaanstalig! Leuk! Dus we hebben nog heel even wat Spaans gepraat, maat hun Engels was zo goed, dat we toch maar omschakelden op Engels. (Sorry Marleen, misschien moeten we nog eens wat lesjes nemen!) Ze kwamen uit Ecuador en dit was hun laatste stop in China. Hierna gingen ze huiswaarts. Ze gaven ons nog wat tips voor Shanghai en hoe gezellig we het ook vonden, toen de boot begon te varen, wilden we toch echt op het dek gaan staan! Bovenop was het behoorlijk druk, maar je hebt er dan ook een prachtig uitzicht. Het was redelijk bewolkt, waardoor de bergen net wat minder indrukwekkend op ons overkwamen. Pas toen de zon volop begon te schijnen en zich daardoor diverse schaduwen over de bergen vormden, was het machtig mooi, al verliest het door de vele boten en kleine bootjes op het water toch wel wat van zijn mystiek... We hoorden van een andere gids dat er in het hoogseizoen zo'n 120 grote boten op en neer gaan, nog niet te spreken van de kleine bootjes..... Na de nodige foto's en nog uitgebreid gekletst te hebben met een groep Duitse/Oostenrijkse toeristen (wat is het toch leuk om veel talen te spreken!) kwamen we na 3,5 uur aan in Yangshuo. Het plaatsje op zich is enorm toeristisch, maar niet getreurd, wij zouden verblijven in "the giggling tree guesthouse" dat buiten alle drukte zou liggen. Volgens onze gids zou het super zijn. Wij hadden gelezen dat the giggling tree Ned eigenaren heeft en wisten niet of we hier nu blij mee moesten zijn of niet... als je in China bent, wil je eigenlijk niet alleen maar Ned om je heen horen, althans da's onze insteek ;-). Toen we er echter aankwamen, waren we enorm blij verrast. The giggling tree ligt op zo'n enorm idyllisch plekje.... Recht tegenover een rotsengroep van het Karstgebergte, waarachter we in de avond de zon zagen onder gaan. Prachtig gewoon! Aan de overkant van de straat waren Chinezen op hun land aan het werk, precies zoals je je dat voorstelt: met hun buffels, alles met de hand en met van die rieten hoedjes op. Er stonden enkele tafeltjes opgesteld met uitzicht op de bergen, hier hebben we van ons diner genoten en ja lieve mensen, we konden het niet laten.... We hebben 'n hamburger met friet besteld... Na 1,5 week alleen maar rijst en noodles mocht het wel een keertje vonden we ;-).
Morgen willen we weer eens fietsen huren (dat zal wel helemaal plakken en zweten worden....) en een mooie tocht hier tussen de bergen door gaan maken. We houden jullie op de hoogte!

Groetjes,
Lydia & Mostafa

@kees van galen/mirjam gelinck VNC Asia: dank jullie voor de link op jullie site, voel me zeer vereerd!!!!