Van het platteland naar de metropool Shanghai

We hebben zelden zo'n contrast meegemaakt op maar 2 uurtjes vliegen.... Zit je in Yangshuo nog tussen de boeren met hun buffels (die ze overigens "uitlaten" aan een touwtje) en 2 uur vliegen later zit je in een ultramoderne stad, waar the sky the limit is.... Maar even terug naar onze laatste dag Yangshuo: we wilden graag nog moon hill bekijken en om er te komen besloten we toch nog eens de fiets te pakken, maar we besloten wel om een fietstocht over de grote weg uit te stippelen. We beginnen ons al aardig Chinees te voelen op de fiets; gewoon fietsen, beetje op de rest letten en als je bij een groot kruispunt of rotonde komt, fietsen in de richting waar je naartoe wilt en beetje opletten met wat er om je heen gebeurd, vooral blijven doorfietsen, dan gaat het hartstikke goed. Iedereen houdt rekening met elkaar en het lijkt erop dat als jij als eerste ergens aan komt, dan heb je voorrang. Maar goed, op weg dus naar moon hill (is overigens een boog in de bergen). Onderweg kwamen we nog langs enkele grotten en het park waar "the great banyan tree" staat. Daar was het enorm druk, dus besloten we een tussenstop te maken en ook eens te gaan kijken. Het hele park werd overspoeld met Chinese toeristen en ja hoor, daar liepen wij als westerlingen ook tussen. Geweldig gewoon! Het park op zich stelde eigenlijk niet veel voor, maar Chineesjes kijken (in alweer rare foto-poses) was erg vermakelijk. Na wat rond gelopen te hebben, besloten we toch maar om verder te fietsen naar moon hill. De weg ernaar toe was goed te doen. Toen we er aankwamen werden we gelijk aangesproken door allerhande oude Chinese vrouwtjes: "helloooooo buy water! Coca cola!" "weir joe from?" Toen we zeiden dat we uit NL kwamen, kwam er ene naar ons toe die zei "heel mooi" en "doeiiiii" hahahaahaaaaa... Nou, we zetten onze fietsen weg en begonnen aan een klim van 800 ongelijke en zeer steile trappen... Oef... Toen we eindelijk boven aan kwamen was het uitzicht adembenemend. Alleen jammer dat het mistig en bewolkt was.... Er stond een groepje Chinese studenten boven die nogal luidruchtig waren. We besloten te wachten totdat ze weer naar beneden zouden gaan, maar ze bleven maar wat om ons heen draaien toen we er opeens achter kwamen dat ze met mij op de foto wilden. Haha, dat blijft een vreemde gewaarwording, maar goed, nadat er weer diverse foto's gemaakt waren, konden we dan eindelijk rustig genieten van het uitzicht. Na nog een praatje gemaakt te hebben met een jongen uit Californië en zijn vriend uit Italië begonnen we aan de afdaling. Daarna was het nog een 40 minuutjes fietsen terug naar ons guesthouse. Zoals we jullie hadden verteld hadden we voor de avond de lichtshow gepland en gelukkig was het droog. Met nog enkele stellen gingen we naar het openluchttheater. Alleen de plek al waar het geheel zich afspeelt is enorm indrukwekkend! Op een meer precies tussen allemaal rotsen. Echt prachtig! Het was eigenlijk niet zozeer een lichtshow, maar meer een theatervoorstelling met wat leuke lichteffecten, maar desalniettemin toch erg indrukwekkend! Het was te gek om te zien dat je met simpele handelingen een enorm groots effect kunt bereiken. Wat wij wel een beetje vreemd vonden was dat de Chinezen al vanaf een kwartier voor het einde opstonden en al vertrokken en diegenen die waren blijven zitten, klapten aan het eind niet eens....?? Erg raar, maar dit hadden ze ons bij het guesthouse ook al verteld. Na deze geslaagde laatste dag in Yangshuo was het vanochtend tijd om weer verder te trekken. Veel te vroeg kwam onze transfer eraan.... Er was wat verwarring over de vlucht. Het vluchtnr. dat wij hadden doorgekregen, bleek een vlucht laat in de middag te zijn. Hij had een ander vluchtnummer dat wel op de afgesproken tijd zou zijn, dus we gingen er maar vanuit dat we inderdaad op de afgesproken tijd zouden kunnen vliegen. Na dik 1,5 uur rijden kwamen we aan bij het vliegveld van Guilin en bleek inderdaad dat we geboekt waren op de afgesproken tijd. Met een half uurtje vertraging gingen we op weg naar Shanghai. Daar aangekomen stond onze volgende transfer alweer netjes op ons te wachten (ik blijf het zeggen: wat een lekkere manier van reizen!). Ditmaal weer een meisje, maar mijn god wat een stresskip.... (op zijn Chinees-Engels) Quick quick we have zoe go to parking! Argh, why elevator slow? Ahhhh why evewiebody move in front of us?! I call chauffeur now! Why he not ready? He would wait for us here? I call again! Don't know where he is?!?!?..... Sjeezus zeg, doe maar rustig! Toen de chauffeur "eindelijk" na een minuut of 2(!) aan kwam rijden, werden de koffers in no time in het busje gezet en gingen we op weg naar ons hotel. In de auto was ze gelukkig weer een beetje gekalmeerd, maar bij aankomst in het hotel......... Ik had bijna gezegd "valiumpje nodig?" en tot overmaat van ramp kwam er nog een tweede stresskip bij, die ook voor hetzelfde buro werkt en die ons op de laatste dag zal komen ophalen om ons weer richting vliegveld te brengen. Nou wat was er aan de hand? Wij wilden graag een kamer met 1 tweepersoonsbed, maar er was blijkbaar alleen een kamer met 2 queensize bedden voorhanden. We zouden morgen kunnen switchen van kamer. Nou ja, whatever! Zou je toch denken dat het opgelost is, niet? Nee hoor, daar moest eerst tot 3x toe over gebeld worden met kantoor om na een dikke 20 minuut uit te komen op: " tonight you stay in room wiz 2 beds, tomorroo you can switch room". Ja dank je, dat wisten we 20 minuten geleden ook al... Maar goed, altijd vriendelijk blijven lachen. Na eindelijk onze kamersleutel te hebben gekregen, was het even opfrissen en toen gelijk erop uit! Ons hotel ligt zo'n beetje om de hoek van the bund (daar waar je mooi uitzicht hebt op de skyline van Shanghai), dus met de benenwagen weer op weg. Wij vonden het vrij indrukwekkend om het nu in het echt te zien (ja, wij houden van grote steden, vandaar!) en konden bijna niet wachten totdat het donker zou worden en we alles met verlichting zouden kunnen aanschouwen. Terwijl we weggedoken in onze winddichte vesten (heel erg nodig hier!!!) over de bund liepen, werden we door 3 Chineesjes (2 meiden en een jongen) gevraagd om een foto te maken van hun. Ze spraken alledrie goed Engels, dus we maakten een babbeltje. Zij maakten gelijk voor ons nog een leuke foto en toen scheidden onze wegen, totdat.... We hun effe later in een andere straat weer tegenkwamen. Ze waren nieuwsgierig waar we naartoe gingen en voordat we het wisten nodigden ze ons uit om samen een hapje te gaan eten. We doken een klein Chinees eettentje in en lieten hun wat bestellen. We kregen verschillende kommen noodles (allemaal met andere groenten en vlees gecombineerd) en daarbij werden een heleboel kleine schaaltjes gezet met daarop diverse koude groenten (op koreaanse wijze voor de kenners), nog een schaaltje met stukjes eend, pompoencakejes en nog wat spul dat ik niet kende, maar alles was weer voortreffelijk! We durfden alleen niet zo goed van die eend te eten ivm de vogelgriep, dus we hebben allebei maar 1 klein stukje gegeten ervan. Was overigens heerlijk (ik ben gek op eend....!!!) na het eten wilden ze ons graag nog meenemen naar een theeceremonie op kungfu-wijze (hierbij haalt het theemeisje aparte toeren uit met de kopjes en bij het inschenken van de thee wordt het theepotje op een wel heel aparte wijze omhoog en omlaag gemanoevreerd)... Okeeeejjjj... Het was in ieder geval lachen gieren brullen. De Chineesjes waren enorm nieuwsgierig en vroegen ons het hemd van het lijf. De thee was erg lekker, maar het theemeisje kon er niet echt eer aan behalen, de Chineesjes waren alleen maar bezig met ons...ze hebben ons nog wat Chinese woordjes geleerd (en wij hun nederlandse ;-)) en hebben ons nog wat tips gegeven over Shanghai. We weten nu in ieder geval hoe je "ik hou van jou" in het Chinees zegt hahahaaaaa (qua klank was dat: wall eye knee) en proost is Gan Bei (in t Japans campai, dus die hebben we er ook maar even in gegooid). De avond verliep heel anders dan verwacht, maar wat was het gezellig! Toen we na de nodige kopjes thee buiten kwamen, bleek het enorm te regenen.... Brrrr.... Dat hadden we ons iets anders voor gesteld, maar goed. We namen afscheid en via the bund liepen we terug naar ons hotel. De skyline is geweldig verlicht! Vooral de tv-toren the oriental pearl is te gek! Het regende en waaide echter zo hard dat we maar snel doorliepen naar ons hotel waar we enigszins doorweekt aankwamen :-( Hopelijk trekt het weer nog wat bij en kunnen we de komende 2 dagen zonder paraplu erop uit! Keep your fingers crossed!!!!

En dan zal ik nu het ballonnetje even laten knappen.... Die Chineesjes waren gewoon een tourist trap... Worden ingehuurd ofzo door de theehuizen. Zij betalen het eten en geven je souveniertjes, maar uiteindelijk betaal je een flinke prijs voor de theeceremonie.... We hadden 'm echt niet door totdat we de volgende dag wederom tot 3x toe mee werden gevraagd....tsja....