Bankok, Ayutthaya en afscheid nemen van Bangkok

Gisteren was dag 2 in Bangkok en toen stond een bezoek aan "the grand palace" op het programma. Eerst een beetje uitgeslapen (het is per slot van rekening vakantie), op het gemak ontbeten en toen weer met metro, skytrain en boot naar het paleis. Toen we van de boot afstapten werd gelijk duidelijk dat we hier niet alleen zouden rondlopen. Ik heb zelden zoveel groepen mensen bij elkaar gezien! Terwijl het zweet weer rijkelijk langs onze ruggen omlaag liep, wurmden we ons samen met 100-den andere toeristen naar binnen. Zodra je je binnen de muren van het paleis begeeft waan je je in een andere wereld... de ene chedi na de andere, de ene tempel nog mooier dan de andere en de ene buddha nog blinkender dan de andere. Met verbazing liep ik rond, geen 50 tinten grijs, maar 50 tinten goud! Prachtig, prachtig! De ene tempel versierd met keramieke bloemen in allerhande kleuren, de andere versierd met gouden beelden en spiegeltjes en ik, ja, ik vond het natuurlijk allemaal even prachtig! Toen we na een paar uur helemaal weggesmolten waren, vervolgden we onze trip richting chinatown (de kleine chinees in mij was wakker geworden haha). Tegen het einde van de middag streken we neer bij the Red Rose, waar we door een gezellige ladyboy werden bediend. We hadden het idee opgevat om, nadat we hier een hapje hadden gegeten, op weg te gaan naar de sky bar in het Lebua hotel (van de film The Hangover II). Toen we daar echter eindelijk aankwamen, bleek dat we niet naar binnen mochten... heren moesten in lange broek. Hmmm... ons bezoekje zou dus uitgesteld moeten worden.

Vanochtend op tijd uit de veren, omdat we naar Ayutthaya zouden gaan. Na het ontbijt namen we de metro naar Mo Chit station. Hier zouden minivans/bussen vertrekken richting Ayutthaya. Toen we uit de metro rolden, kwamen we op een immens groot parkeerterrein... hmm... okeejjjj??? We zagen hier en daar wel wat minivans, maar daar stond eigenlijk niemand bij. Vreemd... we zagen een soort van informatiekiosk waar een man bij stond, daar maar eens gaan vragen... meneer zei: Ayutthayaaaa?! Dus wij "yes, yes, where are the busses to Ayutthaya?"... waarop werd geantwoord: "Ayutthayaaaaa sembinum (of zoiets?!) two... two... sembinum TWOOO... euh?.. jaja, met zijn tweeën ja! No,no, sembinum TWO! No here, here one... ONE, sembinum one!!! Okeejjjj... dus? Hey, zegt Moes opeens, hij bedoelt terminal 2! Nou, knap dat Moes dat eruit op kon maken... maar goed... terminal twee? En dit is terminal 1??? Voor mijn gevoel stonden we toch écht op een parkeerplaats. Meneer de Thai kon ons ook niet echt uitleggen waar we dan wel moesten zijn, dus we begonnen maar wat te lopen. Hier en daar nog eens aan wat mensen gevraagd, maar het werd steeds waziger... hmmm... what to do?? Taxi aangehouden, die wilde ons voor 100bath naar terminal 2 brengen, nou ja, doe dat dan maar. Zitten we goed en wel in die taxi, vraagt hij of hij ons naar Ayutthaya kan brengen, maar hij wist wel geen prijs!? Altijd makkelijk... hij zei een 500 of 600 bath... dat zou belachelijk goedkoop zijn voor een rit van 1,5 uur, dus we gingen akkoord totdat... hij op een gegeven moment zijn baas aan de lijn had en die alles behalve vrolijk was over de prijs... Hij moest ons maar eruit zetten... oei, dat zou niet handig zijn, want we reden al op de autoweg... na veel discussie over en weer, waarbij wij ook nog zijn baas aan de lijn kregen, werd de prijs 700 bath (nog steeds extreem goedkoop, we hadden nl. vergeleken met Uber en daar lagen de prijzen op het dubbele). Fjoeww met gerust hart gingen we toch verder op weg. Een dik uur later reden we Ayutthaya binnen, wat overigens heel anders was dan ik dacht. Het is een behoorlijk grote stad waar her en der verspreid de ruïnes liggen. We hadden gelezen dat je er ergens fietsen kon huren... helaas hadden we die gemist en jullie voelen m al aankomen... als je het kunt fietsen, kun je het ook lopen en NEE dit keer heb ik het niet voorgesteld, Moes kwam zelf met het idee ;-) (Al voelde hij natuurlijk al aan dat het niet lang zou duren voordat ik met dat voorstel zou komen).
We begonnen bij Wat Mahathat, daar waar je het met boomwortels overwoekerde buddha hoofd ziet, van hieruit gingen we naar de naastgelegen Wat Ratchaburana. Hier zijn muurschilderingen in een graftombe te bewonderen... nou... dat beloofde wat... toen we echter het zeer steile kippentrapje omlaag zagen, begonnen we al te twijfelen ... zou dit de moeite waard zijn? Ach, onder het motto "nu we er toch zijn!" Loeiheet en gutsend van het zweet daalden we heel voorzichtig voetje voor voetje dit zeer steile en smalle trapje omlaag. Eenmaal beneden, loop je twee passen vooruit, dan moet je bukken en steek erachter je hoofd in een zeer kleine ruimte omhoog en jawel daar waren op 1 vierkante meter zeer wazige muurschilderingen te zien... hahahaaa een beetje anders dan ik in gedachten had... Toen we hier wegliepen hoorden we donder. Donder??? De lucht was inderdaad wel donker, maar eh... donder? En jawel hoor, even later vielen de eerste regendruppels op ons hoofd. Terwijl we op weg gingen naar de volgende ruïne, passeerden we een eettentje waar het wel heel erg lekker rook. Aangezien we toch nog moesten lunchen, hoefden we niet lang na te denken en namen we plaats tussen de plaatselijke bevolking. We bestelden beiden een Thaise noodle soep en ohhwwww... de lekkerste Tom Yam ever!!! Heerrrrlijk! We zaten overigens maar nét aan tafel toen een hevige plensbui losbarstte! Gelukkig duurde dat niet lang en konden we na onze lunch weer op weg. Tegen half 4 hadden we alle tempelruïnes die we wilden zien bezocht en lieten we ons met een tuk tuk afzetten bij het busstation. Jaaa hier wel gelukt haha. We hadden bedacht om terug te gaan naar het hotel, te douchen, om te kleden en dan naar de sky bar. Zo gezegd zo gedaan. The sky bar is in 1 woord Amazing! Het uitzicht is TOP (je zit dan ook op de 64e verdieping) en het is heel sfeervol. Met een veel te dure (maar gelukkig wel heel lekkere) cocktail in de hand, proostten we op een heerlijke vakantie. Bangkok, je was veel leuker dan verwacht! Morgen op weg naar Chiang Rai, op weg naar een nieuw avontuur!