Royal national park

Afgelopen zondag deden we een hernieuwde poging om naar het Royal national park te gaan. Toen de wekker afliep scheen het zonnetje al volop, dus het zou een mooie dag worden om de Garie to Eagle rock coastal walk te gaan maken, ware het niet dat we er onderweg achterkwamen datGarie beach (het startpunt van de wandeling) was afgesloten ivm afgebrokkelde rotsen. Hmmmm... andere optie zoeken; dan zouden we de coastal walk doen, maar dan vanaf een later punt oppikken... nou... helaas. Het gehele eerste kwart van die wandeling was afgesloten. Overal rotsen die naar beneden waren gekomen. Verder kon je de auto daar ook nergens parkeren... Wat dan te doen?! Ik wilde toch echt die eagle rock zien met de Curracurong watervallen (een van de 47 watervallen ter wereld die in zee uitkomen). Ik had er wat foto's van gezien en leek me echt heel indrukwekkend... Ik zag dat je vanaf wattamolla ook zou kunnen starten,echter toen we dichterbij het park kwamen stond er al aangegeven dat wattamolla vol zat. Ja zeg... ehh... weer iets anders zoeken, uiteindelijk vond ik de curra moors loop track.Een wandeling van een krappe 10km die ook richting eagle rock en dus de curracurrong falls ging. Jeeeejjjj... dat ging hem worden! Er stond echter wel beschreven dat er zeer weinig parkeerplaatsen waren bij de start van deze wandeling, maar... kom op: positief denken! Ik ging ervan uit dat de meeste mensen op deze warme dag met name naar de picknickplekken in het park zouden gaan en dus niet die wandeling zouden gaan doen en jawel hoor! Ik had gelijk. We kwamen na een 1,5 uur rijden aan bij het parkeerplaatsje en er waren nog 2 plekjes! Wwhoehoeeiiii! Snel de wandelschoenen aan, rugzak met versnaperingen en water mee en op pad. Het eerste gedeelte was met name door het bos, echter was het pad niet veel meer dan klimmen en klauteren over boomwortels, hier en daar stond nog aardig wat water en op veel plekken was er eigenlijk geen pad meer. Hele stukken waren weggeslagen of weggezakt (ik neem aan door de hevige regenval van afgelopen tijd). Het liep niet heel erg makkelijk moet ik zeggen en dit stuk was het stuk dat we 2x zouden moeten afleggen. Op de heenweg bergaf en op de terugweg bergop... na ongeveer een kilometer kwamen we aan bij een splitsing. Hier startte de "loop", dus de rondwandeling. Ik had bij iemand op zijn blog gelezen dat je vanuit het zuidelijke gedeelte de mooiste uitzichten had, dus wij liepen het rondje rechtsom (als enige haha, de rest liep allemaal linksom). Zodra je aan de "loop" begint, dan ben je in open veld, dus flink de zon op de kop, maar de zeewind maakte alles zeer aangenaam. Al snel maakte een zandpad plaats voor een aangelegd (verhoogd) pad. Dit liep bijzonder makkelijk! Na ongeveer een uur naderden we een schitterend uitzichtpunt.Over grote, redelijk vlakke rotspartijen liep een klein stroompje omlaag. Hier vormde zich aan het eind een mini-waterval. Met knikkende knietjes van de hoogtevrees wilde ik toch eventjes bij het uiteinde gaan kijken. Wow, wow, wooooowwww....schitterend! Als dit al zo mooi was, hoe zou het dan bij die curracurrong waterval zijn...?!?!?!? Met een stevige pas vervolgden we de wandeling. Op het blog dat ik had gelezen was nog iets beschreven over een geheim uitzichtpunt zodra je eagle rock zou zien. Het officiële uitzichtpunt op de curracurrong lag aan de andere kant, maar vanaf deze kant zou je onder een rots ook een fantastisch mooi uitzicht hebben. Toen eagle rock in deverte opdook, hadden we al snel de toegang tot het "geheime" uitzichtpunt gevonden. In eerste instantie zie je vanaf deze kant de watervallen (het zijn 2 smalle naast elkaar) niet, totdat ... je dus dat "geheime"punt opzoekt. Woooow, wooowww. WOOOOWWWWW... wat was dit GAAF!!! Het was even klauteren over wat puntige rotsen,maar het uitzicht... adembenemend mooi! Rechts van je: ruige kliffen en rotsen, onder je: een waanzinnige diepte (en jaaaa, ik moest toch weer even over het randje kijken... ieekss... mijn knieën sloegen gelijk op slot), links van je: het eerste zicht op de curracurrong watervallen en in de verte eagle rock. De watervallen denderen 82 meter de diepte in. Schitterend! Terwijl ik weer als een Japanner filmpjes aan het maken was, hoor ik Moes opeens zeggen: "He kijk, volgens mij zijn dat dolfijnen". En jawel hoor,daar beneden in het kraakheldere, azuurblauwe water zagen we een stuk of 10 dolfijnen. Jeetje zeg, wat mooiiiii, hadden we helemaal niet verwacht, dus dat werd gelijk het kadootje van de dag! Nadat de dolfijnen allemaal weg waren, gingen we verder richting Eagle rock... althans... dat dachten we.Er leek maar 1 pad te lopen en je zou toch zeggen dat met name eagle rock als HET uitzichtpunt van het hele park wel aangegeven zou staan, maar... niets was minder waar. Geen bordje, geen paaltje, niks... dus we liepen en liepen en Moes begon langzaamaan te vermoeden dat dit helemaal verkeerd ging. Dus "google is your friend" even op de telefoon gekeken. Lyd, we zitten verkeerd! "Nee joh, eagle rock staat echt wel aangegeven hoor haha"... Nou... we zijn er volgens google maps allangvoorbij! "Neeeee doe normaal, ze leiden je ECHT wel naar HET uitzichtpunt toe hoor, kan echt niet dat het niet staat aangegeven". We zijn er echt voorbij hoor, kijk maar. Op dat moment begon ik een beetje geirriteerd te raken. "Hoezo er voorbij? Alsof ze er geen bordje neerzetten, duuuhhhh"... Maar inderdaad... volgens google maps waren we er zelfs al lang en breed voorbij... toch maar terug dan. Zoeken, zoeken, zoeken en verhip, ergens links van het pad zagen we opeens een heel klein knullig kronkelpaadje. Nog even op google maps gekeken en inderdaad, dit zou de weg naar eagle rock zijn. Okeeejjjj, da's wel heel apart. Dat verwacht je niet. Na een paar minuten naderden we de rots naast eagle rock. Fan-tas-tisch! Er stak nog een stuk rots uit die heel kort naast eagle rock lag, dus dat leek me een geweldig mooi fotopunt. Maar oh... help, hoog, oei, beetje kruipen dan maar (alles voor de foto he... hahahahaa). Moes begon al zenuwachtig achter met te roepen "Lyd, let je effe op!!"... Jaaaaahaaaa.... maar kijk nou toch hoe mooi! En van hieruit zie je de watervallen ook heeeel erg mooi, dus... beetje op mijn kont richting einde rots schuifelen en tadaaaa, schitterend mooie foto's kunnen maken ;-)

Nadat het Japannertje weer tevredengesteld was, gingen we aan het laatste gedeelte beginnen: de andere helft van het rondje en ik zeg het niet snel, maar het was nog pittig zeg. Dit kwam metname door de verzengende hitte. Tijdens het eerste gedeelte dat langs de kust loopt, heb je een heerlijke zeewind. Dit tweede gedeelte was wederom in open veld, maar dan zonder de zeewind. Pfoe... hot hot hot... (lees: zweten als een kalkoen in een oven). Het water dat we mee hadden genomen ging er nu hard doorheen. We werden ook steeds stiller en langzaamaan begon ik te hopen dat we eindelijk in het bos aan zouden komen. Uiteraard duurde dat allemaal langer dan verwacht, maar oh wat was het fijn om eindelijk weer tussen de bomen te lopen. Al werd het er niet makkelijker op hoor, want nu moesten we over die boomwortels en weggeslagen stukken pad omhoog.OMHOOG mensen, metklotsende oksels, doorweekte shirts en straaltjes zweet die overal vandaan leken te komen. Na een dik halfuur kwamen we weer aan bij de auto. Zelden zo blij geweest om de wandelschoenenuit te gooien en gewoon lekker te gaan zitten. Op de terugweg kwamen we langs Wattamolla en we zagen dat dit nu wel weer toegankelijk was. Onder het motto "Nu we er toch zijn..." gingen we hier ook nog maar even een kijkje nemen. Hier zou een stuk strand zijn en ook nog een waterval. Die waterval stelde niet veel voor, was sowieso bijna helemaaldroog en werd met name door (een heleboel!!!) jongeren gebruikt om vanaf te springen. Het stukje strand was wel leuk, maar erg druk. Moes had zich de zwembroek nog aangetrokken,maar ik was er inmiddels achtergekomen dat ik knalrode knieën had, kleurtje brandweerauto zeg maar, dus ik wilde liever niet meer in de zon....Ik plofte op een rots inde schaduw, terwijl Moes nog een frisse duik nam. Daarna gingen wemet een bijzonder mooie ervaring terug naar "huis".

Geniet van de dag allemaal!