Australia day en Nambung national park

Hallo allemaal,

Terwijl ik dit nu type staan we op een camping (lees; weiland van eenboer) ergens in de middle of nowhere. Net een waanzinnig mooie zonsondergang gezien hier. De lucht kleurde diep oranje, roze en paars... niet normaal!! Zelden zo'n intense kleuren gezien en ik gok dat er vannacht ook een bergsterren aan de hemel staan. Het koelt hier wel flink af 's nachts, dus we zitten inmiddels in de trui gedoken, maar... even terug naargisteren!

Gisteren was dus Australia day en we hadden gehoord dat er een drone en vuurwerk show zou zijn op de rivier. In deochtendliepen we naar Kings Park, waarin tevens de botanische tuin ligt. Toen we vanuit het hotel vertrokken was het al meteen gloeiend heet. Oei... dat zou weer goed zweten worden. Om bij het park te komen, moesten we nog een flinke steile straat omhoog lopen, waar maar geen einde aan leek te komen. Eenmaal boven, verbaasden we ons al meteen over het mooie uitzicht over de Swan river en de stad. Eerst maar even informatie inwinnen in het bezoekerscentrum. Er liep een mooie wandeling door de botanische tuin, die langs aardig wat hoogtepunten van het park zou komen. Aangezien het park veel te groot is omhelemaal te doorkruisen leek ons dit het beste plan. Maar oh oh ohhhh wat was het heet!!! NIET NORMAAL!!! Het tempo ging omlaag en uiteindelijk kropen we van schaduwplek naar schaduwplek. Op een open plek bij een waterpartij zagen we opeens wat kookaburra's. Whoooeee, zou het nu eindelijk eens lukken om dat beest op de foto te zetten?! Natuurlijk vlogen ze meteen hoog de bomen in toen het Japannertje aanstalten maakte om naar hun toe te gaan... pfff... Maar daar...zag Moes er opeens ene zitten op een redelijke hoogte. Voorzichtig liep ik ernaartoe... stapje voorstapje, schuifel, schuifel,nog een klein beetje dichterbij en yup! Hij bleef zitten, hij vond het eigenlijk allemaal wel prima. Nou make me toch eens crazy zeg!!! Ik kon uitgebreid fotootjes maken!!! Nou hehe, eindelijk!!! 3 maal is scheepsrecht, 3e keer downunder en eindelijk dekookaburra eens up close and personal gezien. Nadat we de gehele route al zwetend, puffend en kreunend hadden afgelegd washet tijd voor een goeie lunch en dat was ook hoognodig, want ik wasinmiddels helemaal dizzy aan het worden van de honger.Naeen flinke portie fish and chips (nee, geen culinair hoogstandje) liepen we viahet centrum terug naar het hotel. Het was hoognodig om ons op te frissen voor het vuurwerk in deavond. Rond een uurtjeof 6 liepen we richting Langley park: de place to be voor het vuurwerk. Het was flink druk en er zaten al enorm veel mensen langs de rivier. We ploften ook maar ergens in het gras neer en toen was het wachten. Het was wel heel gezellig wachten, want overalstonden boxen en werd ermuziek gedraaid. Even voor 8 uur (de show zou om 8.15 starten) werd er omgeroepen dat ze de show pas rond half 9 zouden starten ivm de te harde wind. Nou... ok, kwartiertje vertraging viel me nog mee, want er stond echt een behoorlijke wind. Rond 8 uur gingen er al wat drones de lucht in, waarschijnlijk om te kijken hoe hetervoor stond metde wind. Dit leekallemaal goedtegaan, dus om 8.30 ging het van start. Eerst was er een schitterend vuurwerk en daarna de drone show. Dit was welaardig. Ik vond het met name knap geprogrammeerd, maar geef mij toch maar vuurwerken hup, na de droneshow nóg eens vuurwerk. Ze pakten goed uit, want blijkbaar staat Perth bekend alsde city of lights! Prachtig! We gaan ervan uit dat dit nu écht het laatste keer vuurwerk tijdens deze vakantie is ;-)

Nou en vanochtend was het dus tijd om het campertje op tehalen. Dat verliep allemaal heel soepeltjes, dus rond 10.30u konden we al boodschappen gaan doen voor de komende dagen (al was het behoorlijk economisch boodschappen doen, want er zit echt maar een heeeeel klein koelkastje in ons campertje). Na nog een heerlijke vietnamese lunch, gingen we gelijk op pad richting Nambung national park, alwaar de pinnacles liggen. Overal stond beschreven dat je óf vroeg in de ochtend moest gaan óf laat in de middag. Dit ivm de stand van de zon. Voor ons werd het dus laat in de middag. We reden rond 14.30 het park in, eerst weer even wat informatie ingewonnen en daarna de pinnacles desert drive gedaan. Wat kan ikzeggen??? Wow, wow, WOOOOW, wat gaaaaaaaaf!!! Knoepie geel zand en overal om je heen 1000den spitse, grillige, rotsachtige stenen. Het waaide hier wel enorm hard, dus relaxt rondlopen zat er niet echt in. Kon ook eigenlijk niet, want het was echt een autoroute die je af moest leggen. Overal waren plekken waar je de auto (in ons geval dus camperbusje) neer kon zetten om even een foto te maken. Het Japannertje in mij werd er heel gelukkigvan haha.Toen we bijna aan het einde van de route waren, zagen we opeens een emoe. Ooohhhh LEUK!! Moes, stop!! Ik ga 'n foto maken... maarrrrr helaas... de emoe had andere plannen en dook weg.Vlak daarna zagen we hem opeens weer ergens anders, dus tweede poging, maarhelaas...mrs Emoe had er echt geen zin in. Nou ja, verder rijden dan maar en wat zien we daar... 2 kangaroes! En dat bleken er 3 te zijn, want ze hadden nog een kleintje bij zich. Wat leuk zeg! De eerste kangaroes in het wild gespot. Dit bleek bij het einde van de route te zijn en werd het tijd om op weg te gaan naar onze slaapplek voor de nacht. Op ongeveer 3 kwartier rijden ligt een soort ranch met wat kampeerplekken. Hier slapen we vannachten morgen rijden we terug naar het zuiden, waar we een hele route langs de kust willen gaan afleggen de komende 2 weken. We hebben er zin in!!!

P.S. Ik weet dat ik dislectisch ben, maar spaties weet ik heus wel te plaatsen... Ik weet ook niet waarom er na het plaatsen van het verslag een hoop woorden tegen elkaar aan worden geplakt. Vertel het mij... vertel ik het jou...